اثر عملیات مدیریتی بر زمان-دمای رویش گاوپنبه (Abutilon theophrasti Medicus.) در سویا (.Glycine max L)

به منظور ارزیابی اثر عملیات مختلف مدیریتی بر زمان رویش گاوپنبه، آزمایشی به صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در شرکت دشت ناز ساری در سال‌های 1395 و 1396 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی، دو سیستم خاک‌ورزی رایج و بدون خاک‌ورزی، سه مقدار بذرپاشی سویا (200، 300 و 400 هزار بذر در هکتار سویا) و سه دز مختلف علف‌کش ایمازاتاپیر (SL 10%) (صفر، 50 و 100 گرم ماده موثره در هکتار) بودند. رویش گاوپنبه به طور معنی‌داری به وسیله عملیات مدیریتی نظیر سیستم‌های خاک‌ورزی، مقادیر بذرپاشی سویا و دزهای ایمازاتاپیر تحت تاثیر قرار گرفت. سیستم بدون خاک‌ورزی، تراکم 400 هزار بذر در هکتار و دز 100 گرم ماده موثره در هکتار ایمازاتاپیر نه تنها منجر به پایین‌ترین تراکم گیاهچه گاوپنبه در متر مربع شدند بلکه زمان تاخیری طولانی تری برای رسیدن به 50 درصد رویش گیاهچه را ایجاد کردند، لذا منجر به فاز تاخیری طولانی‌‌تری از رویش گاوپنبه در ابتدای فصل رشد شدند. نتایج این مطالعه ممکن است به تکامل راهبردهای مدیریتی موثر برای این گونه کمک کند.